Τι λείπει από την ανάπλαση του χώρου του Λαδόπουλου

Το σχέδιο για την χρηματοδότηση με 65 εκατομμύρια από το Ταμείο Ανθεκτικότητας των εγκαταστάσεων της παλιάς βιομηχανίας του Λαδόπουλου στην Ακτή Δυμαίων, άργησε πολύ, αλλά είναι πράγματι μια εξέλιξη που πρέπει να καλωσορίσουμε. Επί δεκαετίες ο χώρος παρέμενε άδειος με ελάχιστες δημοτικές χρήσεις (αποθηκευτικοί χώροι και αίθουσα συνεδριάσεων), με αποτέλεσμα να γίνει, στην πράξη, χώρος συγκέντρωσης μεταναστών που επιχειρούσαν να φύγουν προς την υπόλοιπη Ευρώπη μέσω του λιμανιού.

 

Από τα σχετικά δημοσιεύματα μαθαίνουμε ότι προβλέπονται εμπορικές εγκαταστάσεις και επαγγελματικοί χώροι γραφείων, περιορισμένης όμως κλίμακας. Βασικός στόχος αυτού του μεγάλου έργου αστικής ανάπλασης, από τα μεγαλύτερα στη χώρα, αναφέρεται ότι είναι η δημιουργία ενός πολυδύναμου πολιτιστικού, κοινωνικού και διοικητικού κέντρου, που θα συνδέσει την παραλία με τον αστικό ιστό. Προβλέπονται κτήρια κοινωνικής πρόνοιας, νέο μουσικό σχολείο, χώροι για τη νεολαία, βρεφονηπιακός σταθμός, αίθουσες χορού και παραρτήματος του Δημοτικού Ωδείου και χώροι δημοτικών γραφείων.

 

Ίσως είναι αργά, αλλά θα αναφέρουμε και κάτι που λείπει από το σχέδιο, αν και έχει από χρόνια προταθεί, τουλάχιστον από όσους πραγματικά νοιάζονται για το πρόβλημα της απώλειας κοινοχρήστων χώρων: δεν προβλέπεται ένα μικρό τμήμα του χώρου των 49 στρεμμάτων (π.χ. το 5-7%) να πολεοδομηθεί με σύγχρονο τρόπο και τα οικόπεδα που θα προκύψουν να διατεθούν σε ιδιοκτήτες οικοπέδων, που έχουν χαρακτηριστεί πλατείες σε πυκνοκατοικημένες γειτονιές και που χάνονται από αδυναμία αποζημίωσης.

 

Φυσικά, δεν πρόκειται για «οικοπεδοποίηση» όπως θα έλεγε μια επιφανειακή προσέγγιση, μια και ρητός στόχος θα ήταν η διάθεση σε κοινή χρήση μεγαλύτερων τμημάτων ίσης αξίας σε γειτονιές που χάνουν προβλεπόμενους κοινόχρηστους χώρους. Από μια τέτοια πρόβλεψη όχι μόνο δεν θα μειωνόταν ο κοινωνικός χαρακτήρας του όλου σχεδιασμού, αλλά θα ενισχυόταν. Διότι, μεγάλοι κοινόχρηστοι χώροι χωρίς καθόλου κατοικία, έχει αποδειχτεί ότι έχουν προβλήματα ασφαλείας και φθοράς των υποδομών.

 

Κρίνουμε ότι η κατάθεση, έστω και τώρα, της παραπάνω πρότασης έχει σημασία είτε για τον εν λόγω χώρο είτε για άλλους μεγάλης έκτασης χώρους, που είναι υπό διεκδίκηση. Δεν πρέπει να περιμένουμε ότι θα μας χορηγηθεί ποτέ το σύνολο των εκατοντάδων εκατομμυρίων, που απαιτεί η εφαρμογή του σχεδίου πόλης της Πάτρας.

Στο πλαίσιο αυτό το έργο αφορά σε υποδομές για τη φιλοξενία των Διοικητικών Υπηρεσιών της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και του Δήμου Πατρέων, Πολιτιστικά κτήρια/Πολιτιστικές εγκαταστάσεις, κτήρια εκπαίδευσης, όπως ένα νέο μουσικό σχολείο, και κτήρια κοινωνικής πρόνοιας. Μεταξύ άλλων η εισήγηση της Περιφέρειας, που θα «τρέξει» το πρότζεκτ έχοντας λάβει από το Δήμο το δικαίωμα χρήσης για 30 χρόνια, είναι η δημιουργία studio για τη νεολαία, αιθουσών χορού, χώρων για τη δημιουργία παραρτήματος του Δημοτικού ωδείου και γραφείων διοίκησης για κάλυψη των αναγκών του δήμου. Ταυτόχρονα θα δημιουργηθεί ένας βρεφονηπιακός σταθμός για τις ανάγκες της συνοικίας και των εργαζομένων των υπηρεσιών που θα δημιουργηθούν.

 

Γιώργος Κανέλλης