Καθώς μεγάλη συζήτηση γίνεται για πράσινη ή αειφόρο ανάπτυξη είναι απαραίτητο να εξεταστεί τί είναι τελικά αυτή η αναγκαιότητα και με ποιες αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των σημερινών, δυτικού τύπου οικονομιών, μπορεί να επιτευχθεί. Σύμφωνα με τον κλασικό ορισμό αειφόρος ανάπτυξη είναι η ανάπτυξη που καλύπτει τις ανάγκες του παρόντος ,χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες. Με άλλα λόγια η μέριμνα ώστε η σημερινή μεγέθυνση ,να μην υπονομεύει τις δυνατότητες μεγέθυνσης των μελλοντικών γενεών. Η αειφόρος ανάπτυξη έχει επομένως τρεις συνιστώσες, οικονομική , κοινωνική και περιβαλλοντική ,που απαιτούν ισόρροπη πολιτική συνεκτίμηση. Η αειφόρος ή βιώσιμη ανάπτυξη λοιπόν, αναφέρεται στην οικονομική ανάπτυξη που σχεδιάζεται και υλοποιείται λαμβάνοντας υπόψη την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιωσιμότητα . Η βιωσιμότητα με την κλασσική της έννοια υπονοεί ότι οι φυσικοί πόροι πρέπει να υφίστανται εκμετάλλευση σε ρυθμό μικρότερο από αυτόν με τον οποίο ανανεώνονται, διαφορετικά λαμβάνει χώρα περιβαλλοντική υποβάθμιση. Θεωρητικά το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης είναι η ανικανότητα του γήινου οικοσυστήματος να υποστηρίξει την ανθρώπινη ζωή. Τα πράγματα όμως, με αυτό το σκεπτικό μπερδεύονται ακόμη περισσότερο καθώς αυτόματα δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα. Ποιος θέτει τα όρια μεταξύ εκμετάλλευσης και δυνατότητας ανανέωσης των φυσικών πόρων. [...]

Κείμενο-Φωτογραφίες: Διονύσης Χρ. Μαμάσης Περιβαλλοντολόγος-Χαρτογράφος M.Sc. Αειφορική Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών info@mamasis.gr Τα δάση της Δυτικής Ελλάδας (Στροφυλιάς, Ξηρομέρου, Παναιτωλικού, Λεσινίου, Φολόης κτλ) παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλομορφία λόγω αναγλύφου και εδαφοκλιματολογικών συνθηκών παρόλο που έχουν συρρικνωθεί και υποβαθμιστεί. Το 2011 ανακηρύχθηκε από τη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ως Διεθνές Έτος Δασών, στοχεύοντας στην προστασία, την αειφορική διαχείριση και ανάδειξη των δασικών οικοσυστημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Παράλληλα είναι μια ευκαιρία να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί το ευρύ κοινό για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα δάση στον πλανήτη αλλά και στα άγνωστα δασικά οικοσυστήματα της ευρύτερης περιοχής μας. Ο νομός Αιτωλοακαρνανίας είναι ένας από τους πλουσιότερους νομούς της Ελλάδας σε υγρό στοιχείο. Η παρουσία πλήθους βιοτόπων γλυκού και υφάλμυρου νερού έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη αντίστοιχης υδροχαρούς βλάστησης. Στο χωριό Τριχώνιο του Καλλικρατικού Δήμου Αγρινίου και στη θέση Λόγγος Μακρυνείας σώζεται το διατηρητέο μνημείο της φύσης (μη ανακηρυγμένο), το άγνωστο κατά πολλούς υδροχαρές δάσος φράξου. Η δασική έκταση χωροθετείται, καταλαμβάνοντας έκταση 22 στρέμματα που δεν υπόκειται σε συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο προστασίας, παρόλο που οι εκτάσεις του προστατεύονται έμμεσα, επειδή αποτελούν τμήμα περιοχής που έχουν ενταχθεί στο οικολογικό δίκτυο Natura 2000 (GR2310009 Λίμνες Τριχωνίδας & Λυσιμαχίας) βάσει της κοινοτικής οδηγίας 92/42. [...]

Κείμενο-Φωτογραφίες: Διονύσης Χρ. Μαμάσης Περιβαλλοντολόγος-Χαρτογράφος M.Sc. Αειφορική Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών info@mamasis.gr Τα δάση της Δυτικής Ελλάδας (Στροφυλιάς, Ξηρομέρου, Παναιτωλικού, Λεσινίου, Φολόης κτλ) παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλομορφία λόγω αναγλύφου και εδαφοκλιματολογικών συνθηκών παρόλο που έχουν συρρικνωθεί και υποβαθμιστεί. Το 2011 ανακηρύχθηκε από τη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ως Διεθνές Έτος Δασών, στοχεύοντας στην προστασία, την αειφορική διαχείριση και ανάδειξη των δασικών οικοσυστημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Παράλληλα είναι μια ευκαιρία να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί το ευρύ κοινό για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα δάση στον πλανήτη αλλά και στα άγνωστα δασικά οικοσυστήματα της ευρύτερης περιοχής μας. Ο νομός Αιτωλοακαρνανίας είναι ένας από τους πλουσιότερους νομούς της Ελλάδας σε υγρό στοιχείο. Η παρουσία πλήθους βιοτόπων γλυκού και υφάλμυρου νερού έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη αντίστοιχης υδροχαρούς βλάστησης. Στο χωριό Τριχώνιο του Καλλικρατικού Δήμου Αγρινίου και στη θέση Λόγγος Μακρυνείας σώζεται το διατηρητέο μνημείο της φύσης (μη ανακηρυγμένο), το άγνωστο κατά πολλούς υδροχαρές δάσος φράξου. Η δασική έκταση χωροθετείται, καταλαμβάνοντας έκταση 22 στρέμματα που δεν υπόκειται σε συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο προστασίας, παρόλο που οι εκτάσεις του προστατεύονται έμμεσα, επειδή αποτελούν τμήμα περιοχής που έχουν ενταχθεί στο οικολογικό δίκτυο Natura 2000 (GR2310009 Λίμνες Τριχωνίδας & Λυσιμαχίας) βάσει της κοινοτικής οδηγίας 92/42. [...]

Παρέμβαση για το κλείσιμο των πυρηνικών αντιδραστήρων στη Βαλκανική έκανε στις 5 Απριλίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλης Τρεμόπουλος.Ο Μ. Τρεμόπουλος, με αφορμή την υπερψήφιση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τους Πράσινους της έκθεσης Marinescu, τόνισε ότι οι επικίνδυνοι αντιδραστήρες πρέπει να κλείσουν, ειδικά μετά την τραγική εμπειρία της Φουκουσίμα. Απηύθυνε έκκληση για να γίνει ουσιαστική προσπάθεια εξασφάλισης των απαιτούμενων πόρων για το κλείσιμο, υπογραμμίζοντας ότι μέχρι τώρα οι συνεχείς επισκευές και η παράταση λειτουργίας τους δεν εξυπηρετεί τίποτα άλλο εκτός από τα συμφέροντα των εταιριών του πυρηνικού λόμπυ. «Κανείς δε θέλει να φανταστεί μια Φουκουσίμα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Όσο όμως επιμένουμε σ’ αυτόν τον επικίνδυνο, δαπανηρό και ρυπογόνο τρόπο παραγωγής ενέργειας η πιθανότητα ο εφιάλτης να γίνει πραγματικότητα παραμένει ανοιχτή. Χρειάζονται χρήματα, χρειάζεται όμως πρωτίστως πολιτική βούληση», τόνισε ο Μ. Τρεμόπουλος. Αυτό που αποτελεί πλέον απόλυτη προτεραιότητα, πρόσθεσε, είναι η διασφάλιση επαρκών πόρων για να υλοποιηθεί το κλείσιμο αυτό. Όμως το ότι τέτοιες οικονομικές προβλέψεις δεν έχουν υπολογιστεί στο κόστος λειτουργίας των αντιδραστήρων, αποτελεί μια τεράστια και σκανδαλώδη επιχορήγηση σε έναν επικίνδυνο, δαπανηρό και ρυπογόνο τρόπο παραγωγής ενέργειας. [...]