Τα τελευταία χρόνια αρκετά από τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μεταξύ των οποίων δυστυχώς και η χώρα μας, έχουν εφαρμόσει μια πρακτική απόκρυψη των ακτών που επιβαρύνονται από πλευράς ρύπανσης και μόλυνση; και κινδυνεύουν να βγουν εκτός των νομίμων ορίων.
Αντί να λάβουν μέτρα αντιμετώπισης των πηγών της ρύπανσης απλώ; εξαφανίζουν τις ακτές αυτές από τον κατάλογο των κολυμβητικών ακτών που υποβάλλουν στην Κομισιόν!
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη κινήσει την διαδικασία της «προειδοποιητικής επιστολής» κατά της Γερμανίας, Γαλλίας, Δανία, Ισπανίας, Ιταλίας, Ολλανδίας, Πορτογαλίας, Σουηδίας, Φιλανδίας, Ελλάδας για απόκρυψη στοιχείων κατά το διάστημα 1992-2004 που έφταναν από 9,30 του συνόλου (Ελλάδα, Πορτογαλία) ως το 45% (Γερμανία).
Η ορθή βέβαια πρακτική θα ήταν η σθεναρή αντιμετώπιση των πηγών ρύπανσης άτι που – στη χώρα μας για παράδειγμα – προϋποθέτει σύγκρουση με ποικίλα συμφέροντα, από βιομηχανίες ως και κτηνοτροφικές μονάδες που α΄φηνον ανεπεξέργαστα λύματα στη θάλασσα ως κοντόφθαλμους κατοίκους περιοχών, τουριστικών κατά τα άλλα, και δημοτικών αρχόντων που αρνούνται την δημιουργία οργανωμένων ΧΥΤΑ και βιολογικών καθαρισμών γιατί φοβούνται ότι θα πέσει η τιμή των γειτονικών οικοπέδων.
Βέβαια στο θέμα αυτό οφείλουμε να είμαστε ευαίσθητοι, χωρίς να φτάνουμε στα άκρα. Η τεράστια πλειοψηφία των παραλιών της Ελλάδας είναι πολύ κάτω από τα όρια τόσο τα Ευρωπαϊκά όσο και τα (αυστηρότερα) Ελληνικά.
Ακτές κοντά στις πόλεις μας, όπως για την Πάτρα η ακτή της Αγυιάς είναι, ως τώρα, κατάλληλες.
Ασφαλώς νέες μετρήσεις και από την Διεύθυνση Υγιεινής και από το Πανεπιστήμιο πρέπει από τώρα (όχι τον Αύγουστο!) να ξεκινήσουν και να γίνονται σε τακτά διαστήματα.
Έτσι και την φήμη των παραλιών μας θα προστατεύσουμε και από απρόβλεπτες περιπτώσεις ρύπανσης θα προφυλαχθούμε.