ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΚΡΟΑΤΙΑ
 
Κείμενο της ΠΑΥΛΟΠΟΥΛOY ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ

Το β’ δεκαήμερο του lουλίου με την Οικολογική Κίνηση Πάτρας και άλλους 58
συνταξιδιώτες πραγματοποιήσαμε εκδρομή στην Κροατία- Δαλματικές Ακτές.

Περάσαμε μαγευτικά και αυτό οφείλεται στη σωστή οργάνωση από την ΟI.ΚI.ΠΑ.

και το πρακτορείο όπου είχε απευθυνθεί ώστε να μη χάνεται χρόνος πουθενά,

στο ότι όλοι όσοι ταξίδεψαν μαζί μας ήσαν άνθρωποι με γνώσεις, ενδιαφέροντα,
χιούμορ κ.τ.λ., αλλά κυρίως στην απερίγραπτη ομορφιά όσων είδαμε.

Ξεκινώντας από το Ζάγκρεμπ θαυμάσαμε το άφθονο πράσινο που διαθέτει η πόλη,
τα πολλά πάρκα, τα δάση από πανύψηλα σπάνια δέντρα μέσα στην πόλη. Η
μετακίνηση γίνεται με τραίνα, λίγα αυτοκίνητα κυκλοΦορούν, ούτε αποπνικτική
ατμόσφαιρα από το καυσαέριο, ούτε κυκλοφοριακό κομφούζιο. Η πόλη χωρίζεται
σε δύο τμήματα: την παλιά πόλη πάνω στους λόφουτ; και τη νέα στην πεδιάδα.

Μία πόλη με πολλά πολιτιστικά ιδρύματα, 20 μουσεία, 16 θέατρα, 350 βιβλιοθήκες

κ.τ.λ.

Θαυμάσαμε το Κροατικό Εθνικό Θέατρο (Χοβάτσκο Νάρουτο Καζάλιστε), το
Κοινοβούλιο (Σάμπορ) από το μπαλκόνι του οποίου διακηρύχτηκε η ανεξαρτησία
της Κροατίας από τη Γιουγκοσλαβία, το 1991, τον Καθεδρικό του Αγ. Στεφάνου,

την εκκλησία της παναγίας, των Αγίων Κυρίλλου και Μεθόδιου, τον πύργο Πότρστσακ
όπου σήμερα στεγάζεται η πινακοθήκη. Από τον πύργο η θέα είναι υπέροχη. Ο
τεράστιος Βοτανικός Κήπος δυστυχώς ήταν κλειστός την ημέρα της περιήγησης και
δεν τον είδαμε.

Φεύγοντας από το Ζάγκρεμπ προς νότον επισκεφθήκαμε τον Εθνικό Δρυμό
Πλίτβιτσε, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από το 1979. Είναι ένα
σπάνιο- μοναδικό φαινόμενο με εντυπωσιακού ς καταρράκτες και λίμνες με
υπέροχους χρωματισμούς. Έγινε περίπου τρίωρη πεζοπορία μέσα σε πυκνά δάση
και ανεβήκαμε σχεδόν στα 600μ. υψόμετρο.

Στη συνέχεια μεταβήκαμε στην πόλη Σπλίτ (ίσως η ονομασία οφείλεται στη λέξη
σπάλατον που σημαίνει ασπάλαθος) πόλη βιομηχανική με πολύβουο λιμάνι. Όπως
και το Ζάγκρεμπ καθώς και όλα τα μέρη που επισκεφθήκαμε χωρίζονται σε παλιά
και νέα πόλη. Σχεδόν παντού τα πιο ενδιαφέροντα βρίσκονται στην παλιά πόλη. Στο
Σπλιτ η παλιά πόλη αναπτύχθηκε μέσα και γύρω από το τεράστιο ρωμαικό
ανάκτορο του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα
διατηρημένα του ρωμαικού κόσμου. Το 1409 το Σπλιτ πέρασε στοικ Βενετούς που
έχτισαν νέα τείχη. Κατα την παραμονή μας στο Σπλιτ επισκεφθήκαμε ένα
πανέμορφο νησάκι στολίδι των Δαλματικών ακτών, επίσης μνημείο παγκόσμιας
πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, το Τρογκίρ με την πόλη του ιδρυμένη

και οχυρωμένη το 380π.Χ. από Έλληνες που την ονόμασαν Τραγύριον (πόλη των
τράγων). Πέρασε από το 78μ.Χ. διαδοχικά σε Ρωμαίους, Βυζάντιο, Σαρακηνούς,
Ούγγρους και από το 1420 στους Βενετούς. Συνδέεται με μια γέφυρα με το Σπλιτ και
παρουσιάζει πολύ τουρισμό λόγω των πολλών αξιοθέατων.

Φεύγοντας για το Ντουμπρόβνικ και περνώντας από το χωριό Στον είδαμε τα
εντυπωσιακά τείχη του 14OU αιώνα (δεύτερα σε μήκος στον κόσμο) από τα πιο
ενδιαφέροντα αμυντικά οικοδομήματα στην Αδριατική και σε καλή κατάσταση
παρά το ότι βομβαρδίστηκαν το 1991, ακολουθήσαμε πορεία προς τη χερσόνησο
ΠΕΛΙΕΣΑΤΣ για να επισκεφθούμε το νησί Κόρτσουλα, ένα από τα μεγαλύτερα της
Αδριατικής. Κατοικείτο από τους προιστορικούς χρόνους και οι Έλληνες το ονόμαζαν
Κόρκυρα Μέλαινα (Μαύρη Κέρκυρα). Εκτός από τους Βενετούς και τους Γενοβέζους
μέχρι και οι Τούρκοι το διεκδίκησαν. Η πόλη του νησιού είναι πανέμορφη με πολύ
πράσινο, στενά σοκάκια, τον περίτεχνο καθεδρικό του Αγίου Μάρκου, διάφορα
γοτθικά μέγαρα καθώς και μια ενδιαφέρουσα αρχαιολογική συλλογή που καλύπτει
την περίοδο από τους προιστορικούς μέχρι τους ρωμαικούς χρόνους που στεγάζεται
στο Δημοτικό μουσείο. Επίσης και η πόλη Κόρτσουλα περιβάλλεται από παλιά
Βενετσιάνικα τείχη. Από το νησί λέγεται πως καταγόταν και ο εξερευνητής Μάρκο Πόλο.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας φτάσαμε στο πανέμορφο Ντουμπρόβνικ ή Ραγούζα.
Ιδρύθηκε τον 7° αιώνα απέκτησε στόλο από 500 πλοία και έγινε με το εμπόριο
μεγάλη οικονομική δύναμη. Πολλά από τα μνημεία της πόλης και τα περισσότερα
σπίτια καταστράφηκαν στον τελευταίο πόλεμο όταν ο γιουγκοσλαβικός στρατός
έριξε 2000 βόμβες. Xάρη στη μεσολάβηση της ΟΥΝΕΣΚΟ σε μικρό διάστημα η πόλη
ανοικοδομήθηκε.

Σύμβολο της πόλης τα τείχη της, μήκους περίπου 2000 μέτρα και μεγάλου ύψους,
απ’ όπου έχουμε μαγευτική θέα προς τη θάλασσα. Κότερα, πλοιάρια,
κρουαζιερόπλοια να αποπλέουν για Ιταλία ή να καταφθάνουν στο λιμάνι, μια αέναη
κίνηση που σε συναρπάζει. Στην παλιά πόλη- μέσα στα τείχη θαυμάσαμε την πύλη
Πίλε, την πύλη Πλότσε, το φρούριο του Αγίου Ιωάννη, την πλατεία της Πότζιας­
πολιτικό και οικονομικό κέντρο του Ντουμπρόβνικ, τον πύργο του Ρολογιού, τον
Καθεδρικό, το μέγαρο του Κυβερνήτη, την Ορθόδοξη εκκλησία του Σωτήρος κ.λ.π.

Η νέα πόλη είναι χτισμένη γύρω από την παλιά, κυρίως στους πρόποδες του βουνού
πάνω από το λιμάνι. Την προτελευταία ημέρα επισκεφθήκαμε το διπλανό
Μαυροβούνιο με τις υπέροχες παραλίες και ακτές. Προορισμός μας ήταν να
επισκεφθούμε δύο μεσαιωνικές πόλεις Κότορ και Μπούντβα. Κατά την πορεία προς
Κότορ, συνεχώς κατα μήκος των ακτών θαυμάσαμε ένα κόλπο που εισχωρεί πολύ
βαθειά στην ξηρά και θεωρείται το νοτιότερο φιόρδ.

Εντυπωσιακό το Κότορ με τα στενά καλντερίμια και σοκάκια καθώς και ωραία
σπίτια με μικρά μπαλκόνια γύρω από πλατείες. Όλα αυτά στην παλιά πόλη. Τέλος
στην κοντινή Μπούντβα υπήρχαν πάρκα από πεύκα, υπέροχες ακρογιαλιές, μεγάλη
κίνηση στο λιμάνι και οικοδομικός οργασμό ς στη νέα πόλη.
Αξίζει, πιστεύω, να επισκεφθεί κανείς αυτή την καθαρή χώρα που διαθέτει
ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, να γεμίσει την Ψυχή του με εικόνες (ιδιαίτερα από τις
λίμνες Πλίτβιτσε και το μοναδικό Ντουμπρόβνικ). να συγκινηθεί από το ότι στα
παράλια της χώρας είχαν ιδρύσει αποικίες οι Αρχαίοι Έλληνες και να μάθει για την
ιστορία του λαού των κροατών που είναι Σλάβοι, εμφανίστηκαν στην περιοχή τον 70
αιώνα, εκλατινίστηκαν, πέρασαν στην κατοχή Βυζαντινών, Βενετών, Ούγγρων επι
900 χρόνια, εντάχτηκαν στο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας το 1918 και μετά τον
τελευταίο πόλεμο του 1990 ανεξαρτητοποιήθηκαν πλήρως το 1995.

ΠΑΥΛΟΠΟΥΛOY ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ