Η Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου η οποία στο παρελθόν διαχειρίζετο ως διακατεχόμενο το δάσος της Στροφιλιάς του οποίου είχε την επικαρπία προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της πράξης χαρακτηρισμού ως δάσους έκτασης 561 στρεμμάτων.
Η πιο πάνω έκταση βρίσκεται στη θέση «Σαμαρέϊκα» και έχει, εδώ και χρόνια καταπατηθεί και μετατραπεί σε γεωργική γη.
Έπειτα από μακροχρόνιες και επίπονες προσπάθειες και κινητοποιήσεις των οικολογικών και κοινωνικών οργανώσεις της Αχαΐας και Ηλείας, ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας, με υπ’ αριθ. 2058/2004 απόφασή του, κήρυξε την πιο πάνω έκταση ως αναδασωτέα. Η απόφαση αυτή χαιρετίστηκε ως θετική από τις οργανώσεις και φορείς, που θεώρησαν ότι έγινε ένα αποφασιστικό βήμα για τη σωτηρία του πολύπαθους δάσους.
Όμως υπολόγιζαν χωρίς τον Ηγούμενο της Ι.Μ. Μεγ. Σπηλαίου. Με Αίτηση Ακύρωσης, που άσκησε η Μονή, ενώπιον του ΣτΕ, ζητά την ακύρωση της Πράξης Αναδάσωσης!! Με τη συγκεκριμένη ενέργειά της η Μονή και κατ’ επέκταση η Μητρόπολη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων συμπεριφέρεται ως ένας στυγνός ιδιοκτήτης, που διακυβεύει το κοινωνικό και πνευματικό χαρακτήρα και αποστολή τους. Συντάσσεται αντικειμενικά με τους καταπατητές και συμπεριφέρεται καταστροφικά προς το μοναδικό υγροβιότοπο (Συνθήκη Ραμσάρ) της Πελοποννήσου.
Που είναι η ευαισθησία της Εκκλησίας και του κ. Χριστόδουλου, που, πρόσφατα, φύτεψε συμβολικά ένα δενδρύλλιο, σε περιοχή της Αττικής;
Πρέπει να υπενθυμίσουμε στον Ηγούμενο της Ι.Μ. Αγ. Σπηλαίου και στον κ. Αμβρόσιο ότι 1η Σεπτεμβρίου – Αρχή της Ινδίκτου– έχει καθιερωθεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία, ως Ημέρα Περιβάλλοντος.