Μαγιάτικη εξόρμηση στη φύση και την ιστορία της Δυτικής Μεσσηνίας!

D1«Μύρισε» καλοκαίρι και η πρόταση να τραβήξουμε για θάλασσα με προορισμό τη γη της Μεσσηνίας στις 13 και 14 Μάη μάς βρήκε σύμφωνους. Καιρός υπέροχος, διάθεση επίσης και η οικοπαρέα ξεκινά το διήμερο οδοιπορικό της με αρχηγούς τον φυσιοδίφη Γιώργο και τη γλαφυρή Νίκη, οι οποίοι όλο το διήμερο μας απογείωναν με τις γνώσεις και τον τρόπο παρουσίασής τους. Μοναδικοί!!!

Διασχίζουμε Αχαΐα – Ηλεία με τους κατάφυτους κάμπους, τον γνωστό μας Καϊάφα και τις αμμουδιές δίπλα μας. Πρώτη στάση στο Αρχαίο Σαμικό. Λίγη πρωινή πεζοπορία, για να δούμε απομεινάρια κτισμάτων (δημόσια κτίρια – αγορά) με φόντο τη μοναδική θέα. Ο Γιώργος αιχμαλωτίζει για λίγο έναν οφίσαυρο (εμείς θα λέγαμε φίδι), μας αναλύει την ύπαρξή του, τη διπλή αφομοιωμένη όψη του και ειδικά τα βλέφαρα στα μάτια του.

Η επίσκεψη στο Ανάκτορο του Νέστορα, το καλύτερα σωζόμενο μυκηναϊκό ανάκτορο με τα σημαντικά διαμερίσματα του, όπως η αίθουσα του θρόνου με την κυκλική εστία, τα λουτρά με την πήλινη μπανιέρα, αποθήκες λαδιού-κρασιού τραβούν την προσοχή, αλλά το πολυτιμότερο εύρημα των ανασκαφών και οι 1000 πινακίδες Γραμμικής Β’, οι οποίες διέσωσαν πλήθος πληροφοριών για την εμπορική δραστηριότητα του ανακτόρου.

Στα κοντινά παράλια οι ταβέρνες, όπου σταματήσαμε για μεσημεριανό, είναι δίπλα σε βαρύγδουπα υπόκωφα κύματα. Η εναλλαγή ξηράς – θάλασσας, χάρμα οφθαλμών. Η όμορφη μέρα μας συνεχίζεται στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς (με τη Σφακτηρία στο βάθος) δημιούργημα της αμμουδερής γης, μοναδικό σκηνικό από μόνο του. Φανταστείτε πανσέληνο στο μοναδικό αυτό τοπίο!!!

Γεμάτοι εικόνες και αισθήσεις γυρίζουμε προς τα πίσω στην Κυπαρισσία, όπου θα διανυκτερεύσουμε. Πολύ καλό κατάλυμα μέσα σε κατάφυτη περιοχή και με ένα πρωινό διαφορετικό. Όλα τα ντόπια αλμυρά ή γλυκά προϊόντα ήταν εκεί. Μεγάλη υποστήριξη στους παραγωγούς της περιοχής.

Η επόμενη μέρα και μάλιστα το πρωί μάς βρίσκει κοντά στη θάλασσα, χώρο συνεύρεσης της θαλάσσιας χελώνας – είναι η εποχή τους. Μετά από αρκετές στροφές πρόβαλε ένας σκεπασμένος χώρος. Κάτω όμως από τον προστατευτικό του μανδύα αποκαλύπτεται ο Ναός, έργο του Ικτίνου, αρχιτέκτονα της Ακρόπολης, που συνδύασε αρμονικά όλους τους ρυθμούς και του Αλκαμένη, που σκάλισε με τέλειο τρόπο τη Ζωφόρο του μεγαλοπρεπή ναού. Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο της Unesco.

Το μεσημέρι μάς βρίσκει στη μοναδική Ανδρίτσαινα. Ορεινό τοπίο με τη δροσιά να μας κατακλύζει, την πέτρα να κυριαρχεί, μα πάνω απ’ όλα το διαμάντι της, την ξακουστή Βιβλιοθήκη της. Ιστορικής σημασίας, απευθύνεται πιο πολύ σε μελετητές. Να πάτε οπωσδήποτε!

Η Μονή Σεπετού, σκαρφαλωμένη στους βράχους, δέχεται τους απανταχού προσκυνητές. Τελευταία στάση για έναν καφέ στην Κρέστενα. Μια πολύ πλούσια από κάθε πλευρά εξόρμηση έφθανε στο τέλος της. Η κατάφυτη γη, το άγγιγμα της θάλασσας και ο αχός της Ιστορίας μάς αναζωογόνησαν. 

Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΣΕ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Α.Τ.