Διαβάζουμε στις ειδήσεις της 27 Μαΐου: Έπειτα από 22 χρόνια οι Σομαλοί ενδέχεται να αρχίσουν και πάλι να λαμβάνουν επιστολές από το εξωτερικό, μετά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε με την ταχυδρομική υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών, μια ενέργεια που θεωρείται ως άλλο ένα βήμα για τον τερματισμό της διεθνούς απομόνωσης της χώρας εξαιτίας της εμφύλιας σύρραξης.

Οι προκλήσεις που έχει ωστόσο να αντιμετωπίσει η χώρα ώστε να επανέλθει στην παγκόσμια ταχυδρομική κοινότητα είναι πολλαπλές: δεν υπάρχουν ταχυδρομεία, μόνο οι κεντρικοί δρόμοι έχουν ονόματα και τα περισσότερα σπίτια δεν έχουν αρίθμηση. 

Ξέρω κι άλλη μια πόλη (ίσως και περισσότερες βέβαια…) σε μια χώρα που δηλώνει ευρωπαϊκή, στην  οποία «τα περισσότερα σπίτια δεν έχουν αρίθμηση» και ένα πλήθος δρόμων και διασταυρώσεων δεν έχουν πινακίδες με το όνομά τους. Η πόλη βέβαια, έχει όνομα: Πάτρα.

Υπάρχει θα κατορθώσει, άραγε, κάποτε να λύσει το πρόβλημα της προμήθειας υλικού σηματοδότησης των οδών (κολλημένο, μαθαίνουμε, στα γρανάζια της κρατικής γραφειοκρατίας) αλλά και να πείσει του δημότες της να ξαναβάζουν στις θέσεις τους τις πινακίδες με τα ονόματα των οδών και τους αριθμούς των σπιτιών όταν τελειώνουν την επισκευή ή το βάψιμο των σπιτιών τους;